Πρωτοφανή μαρτύρια κι ανελέητες Σφαγές
Πέρασαν πολλά χρόνια από τη Βιβλική εκείνη καταστροφή της Μικράς Ασίας από την οποίαν, ως εκ θαύματος, σώθηκα. Σ' αυτό το διάστημα πολλά ήλθαν στο φως της δημοσιότητας και πολλούς από εκείνους που επρωτοστάτησαν, είχα την ευκαιρία να τους γνωρίσω και να συζητήσω μαζί των.
Βενιζελικοί και Αντιβενιζελικοί συμφωνούσαν είς το ότι ο Στρατός μας έκαμε θαύματα στη Μικρά Ασία. Οι ηρωισμοί του ήσαν κάτι το απίστευτον. Εμάχοντο με κέφι και με αυταπάρνησιν. Η δε έμφυτος ευστροφία του Έλληνος, επετύγχανε πράγματα που εφαίνοντο ακατόρθωτα. Ο Στρατηγός Τρικούπης μου έλεγε για την προθυμία των στρατιωτών που ζητούσαν να στέλωνται σε επικίνδυνες αποστολές.
Η πολεμική αρετή των Ελλήνων είναι, αποκλειστικώς, προνόμιον δικό μας: Ελληνικό.
Όσον αφορά το διαδιδόμενον ότι ο Κεμάλ εφήρμοσε την τακτικήν Ρώσου στρατηγού, παρασύρων τον Στρατόν μας εις τα βάθη της Μικράς Ασίας για να Τον νικήση, αυτό είναι ανακριβέστατον. Διότι και οι Τούρκοι εμάχοντο, επειδή δεν τους επετρέπετο να υποχωρούν. Αλλά ο Στρατός μας υπερπηδούσε τα εμπόδια και Νικούσε. Πώς, όμως, διελύθη αυτός ο θαυμάσιος Στρατός; Αιτία της Καταστροφής ήτο ο καταραμένος Διχασμός που εχώρισε τους Έλληνας. Οι ξένοι, απλώς, επωφελούντο. Ενόμιζαν ότι έκαναν τη δουλειά τους.
Τελευταίως έγινε προσπάθεια να αποδώσωμε την καταστροφή στους ξένους. Ελέχθη, λ.χ., ότι ο Λόϋδ Τζωρτζ υπέσχετο στον Γούναρη, βοήθεια και συνιστούσε προέλασιν του Στρατού μας. Και ερωτώ: Εάν κανείς Σας πη να πέσετε από το παράθυρο και ότι θα Σας σώση, Σεις θα είσθε τόσον ανόητος ώστε να το πιστέψετε;
Πρέπει να παραδεχθούμε ότι εμείς οι Έλληνες φταίξαμε πρωτίστως. Οι ξένοι φταίξανε με τον ανόητο φιλοτουρκισμό τους: Τόσον οι Κυβερνήσεις των, όσον και οι διαμένοντες στη Μικρά Ασία, υπήκοοί των. Οι τελευταίοι δεν εσφάγησαν μεν, αλλά ξεριζώθηκαν από εκεί που ευημερούσαν. Διότι το Ελληνοχριστιανικόν στοιχείον με τις ικανότητές του έδιδεν εκεί ζωή και ευτυχία. Έτσι οι πολλοί αφού μετάνοιωσαν, τα μάζεψαν και έφυγαν. Ελάχιστοι έμειναν. Αλλά δεν είναι λάθος και των Τούρκων ο φανατισμός των έναντι των Ελλήνων; Κάποτε ίσως καταλάβουν αυτή την Αλήθεια.
Δεν εξέδωσα αυτό το βιβλίον για να αναζωπυρώσω πώθη. Αυτό είναι μια πραγματική ιστορία από την οποίαν πρέπει να πάρωμε διδάγματα. Τα παθήματα πρέπει να γίνουν μαθήματα. Τόσον για μας όσον και για τους ξένους. Βέβαια, ας προσέξωμε πρώτα εμείς ως άτομα και ιδιαίτερα ή Πολιτική ηγεσία.
Οι Πολιτικοί μας άνδρες ας μην ανακατώνουν την πολιτικήν των με τον Στρατό. Διότι ο Στρατός φυλάγει τα σύνορά μας και αυτός θα πολεμήση σε ώρα ανάγκης. Αλλά και για τα Σώματα Ασφαλείας ας μην αναζητούν αφορμές να τα κατηγορήσουν, όταν γίνη κάποιο λάθος.
Ας μη ξεχνούν οι ίδιοι και τα δικά των λάθη. Τα Σώματα Ασφαλείας έχουν προσφέρει πολύ αίμα. Ως Έλληνες έχομε πολλές αρετές αλλά και ελαττώματα. Ας μη σπέρνωνται μίση. Ας καλλιεργούμε τα προσόντα μας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για την επίσκεψή σας και το σχόλιό σας. Παρακαλούμε να γράφετε με ελληνικούς χαρακτήρες. Σχόλια με τα λεγόμενα γκρίκλις θα διαγράφονται.