#Δολοφονία Φύσσα και η απόπειρα κατά του Στέφανου Χίου ***

Δολοφονία Φύσσα και απόπειρα κατά του Στέφανου Χίου. Συνδέονται πολιτικά; {Ο Λαβύρινθος και η Πυξίδα}

 Δημήτρης Τζώρας – Πολιτικός Αναλυτής-https://theflagreport.com

Εμείς, στο The Flag Report, έχουμε την «κακιά» συνήθεια, να μην λέμε ποτέ κάτι, τυχαία. Όταν λοιπόν, έγραφα για το χακάρισμα των υπολογιστών του Δημοκρατικού κόμματος από πατριώτες της NSA και όχι από τους Ρώσους, όπως ήθελε να μας πείσει το σύστημα Κλίντον, είχα πολλούς λόγους που το έγραφα. Ένας από αυτούς, ήταν ο δολοφονημένος από το σύστημα Κλίντον, Σεθ Ριτς.

Όταν λοιπόν, διάβασα την περιγραφή του Στέφανου από την ενέδρα που του έστησαν οι εκτελεστές, το μυαλό μου πήγε αμέσως στον Σεθ Ριτς, ο οποίος δολοφονήθηκε σε ενέδρα και δέχθηκε πυροβολισμούς στην πλάτη. Όπως και ο Στέφανος Χίος!

Την ίδια αντιμετώπιση που είχε ο Σεθ Ριτς από τους Αμερικανούς δημοσιογράφους, είχε και ο Στέφανος Χίος. 

Απαξίωση, συσκότιση και ρίξιμο ευθυνών, με πλάγιο και συνωμοσιολογικό τρόπο, στο θύμα αντί στο θύτη. Τα Αμερικανικά ΜΜΕ έλεγαν, όπως λένε και τα δικά μας, μη ψάχνετε τους δράστες, αλλά ψάξτε το θύμα, στο οποίο φορτώσανε στην πλάτη πολύ βολικά και συνεργασία με τους Ρώσους! Εάν δε βοηθούσε ο Θεός και πέθαινε ο Χίος εκείνο το βράδυ, θα είχε κατακλυστεί η εγχώρια δημοσιογραφία από άρθρα, που λίγο έως πολύ, θα δικαίωναν στην συνείδηση του Ελληνικού λαού τους δολοφόνους του δημοσιογράφου. Και τι δε θα του έβγαζαν και τι δε θα έλεγε το στόμα τους!!! 

Μέχρι και τη δολοφονία του Κένεντυ θα του χρέωναν.

Ο Σεθ Ριτς, ήταν ο πιο αδύναμος κρίκος μέσα στην υπόθεση του χακαρίσματος των servers του Δημοκρατικού κόμματος. Το ίδιο και ο Στέφανος, στον εκδοτικό χώρο. Δεν έχει ερείσματα μέσα στα πολιτικά κόμματα, δεν έχει ερείσματα στους διεθνείς κύκλους και δεν υπάρχει από πίσω του κάποιος μεγαλοεπιχειρηματίας, που να του βάζει πλάτη και να του προσφέρει μεραρχίες για την μάχη.

Μέχρι και ο Ηλίας Κασιδιάρης έκανε την πάπια, παρ’ όλο που έχει ευεργετηθεί, δημοσιογραφικά, από το Μακελειό.

Για κακή τους τύχη, ο Στέφανος έζησε και εμείς στο The Flag Report, σας υποσχεθήκαμε, ότι δε θα αφήσουμε να πέσει κάτω το θέμα. Αυτό, είναι μόνο η αρχή των ντόμινο που θα πέσουν.

Δεν μου ήρθε, όμως, στο μυαλό μόνο ο Σεθ Ριτς με την απόπειρα δολοφονίας του Χίου. Μου ήρθε και μία άλλη υπόθεση δολοφονίας, στην οποία υπάρχουν ακόμα πολλά σκοτεινά σημεία και πλησιάζει η εποχή που θα την ξαναθυμηθούμε.

Στις 25 Μαρτίου 2013, ο Χρήστος Παππάς της Χρυσής Αυγής, μαζί με άλλους οπαδούς του κόμματος, πετάει γιαούρτια και ουρεί στην πόρτα του τηλεοπτικού σταθμού Mega. 

Κανένας άλλος δεν είχε τολμήσει ποτέ, ούτε πολίτης ούτε πολιτικός, να κάνει αυτό που έκανε ο Χρήστος Παππάς, στους 3 ολιγάρχες της χώρας. Όλα αυτά, επί Προεδρίας ενός πανίσχυρου Μπαράκ Ομπάμα και μίας πανίσχυρης Χίλαρι Κλίντον.

Έξι μήνες αργότερα, δολοφονείται ο Παύλος Φύσσας από τον Ρουπακιά και τελειώνει άδοξα, η ανοδική πορεία της Χρυσής Αυγής. Το Πολιτικό σύστημα, υπό τον Αντώνη Σαμαρά, σαν να ήταν επί μήνες προετοιμασμένο, εξαπολύει δικαστικό πογκρόμ κατά του συνόλου της Χρυσής Αυγής.

Ο Χρήστος Παππάς, είτε από βλακεία, είτε από επαναστατικό οίστρο, ούρησε συμβολικά, αλλά και πολιτικά, πάνω στα πρόσωπα των κυρίων Βαρδινογιάννη, Μπόμπολα και Ψυχάρη, του Οργανισμού Λαμπράκη.

Από τι συνίστατο, όμως, πολιτικά το Mega; Ο Λαμπράκης, ήταν πολιτικά προσκείμενος στη Βρετανική Αριστερά, ο κύριος Μπόμπολας στη Γερμανική σοσιαλδημοκρατία και ο κύριος Βαρδής Βαρδινογιάννης, ο ισχυρότερος άνδρας τότε του Mega, στην Αμερικανική Αριστερά… 

Διάβασε: «Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια, αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να ρθει»

Τρία πολύ μεγάλα διεθνή μαγαζιά, που στηρίζονταν από ανθρώπους των μυστικών υπηρεσιών, σε ολόκληρο τον πλανήτη και φυσικά από το Πολιτικό Ισλάμ. Εκείνη την εποχή, το σύστημα, δεν μπορούσε να «διαβάσει» τη Χρυσή Αυγή, για να καταλάβει, ότι ο Μιχαλολιάκος, είναι ένας άνθρωπος, όπως λέει το έγκυρο ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Άρη Σπίνου, τεμπέλης, φιλοχρήματος και δειλός.

Όταν το πολιτικό καθεστώς της χώρας κινδυνεύει, αρχίζει να ρέει το αίμα. 

Δολοφονία Φύσσα, εμπρησμός στην Μαρφίν και τώρα, δολοφονική απόπειρα κατά του Στέφανου Χίου. 

Το πολιτικό timing της απόπειρας κατά του Στέφανου, όπως θα αποκαλύψουμε στη συνέχεια, δεν είναι τυχαίο…

Δολοφονία Φύσσα και απόπειρα κατά του Στέφανου Χίου. Συνδέονται πολιτικά; ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ

Μόλις αρχίσαμε να σκαλίζουμε την υπόθεση της δολοφονίας του συγχωρεμένου Παύλου Φύσσα (διαβάστε εδώ), το σύστημα, άρχισε ξαφνικά να προμοτάρει την Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου. Αυτό η Ελληνική Λύση, το άλλο η Ελληνική Λύση, ξαφνικά για το σύστημα, ο κλόουν της πολιτικής ζωής της χώρας, απέκτησε υπόσταση και πολιτικό κύρος, άξιο να μνημονευτεί στα ειδησεογραφικά Μέσα Ενημέρωσης.

Φοβούνται, ότι η αυξανόμενη λαϊκή αγανάκτηση και θυμός για την οικονομική καταστροφή που έφερε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, εργαλειοποιώντας τον κορωνοϊό, θα πυροδοτήσει εκ νέου την άνοδο του Εθνικιστικού χώρου και τρέχουν να προλάβουν τις εξελίξεις; Πιθανότατα, ναι. Πολιτικά αυτό, ίσως είναι και το κίνητρο πίσω από την απόπειρα δολοφονίας του Στέφανου Χίου, όπως θα διαβάσετε παρακάτω.

Αλλά ας πάμε να δούμε κάποια σημεία της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, που για εμάς, παραμένουν ακόμα στο σκοτάδι. Δεν προσπαθούμε σε καμία περίπτωση να δώσουμε άλλοθι στον Ρουπακιά και τους Χρυσαυγίτες. Δολοφόνησαν έναν άνθρωπο, για τα πολιτικά του πιστεύω. Έναν άνθρωπο, εξίσου θυμωμένο με το σύστημα, όσο και αυτοί, εκείνη την περίοδο. Μιλάμε για το 2013, όπου ολόκληρο το πολιτικό καθεστώς ήταν στον αέρα, εξαιτίας των Μνημονίων και του ολοκληρωτισμού της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου. 

Άνθρωποι από Δεξιά και Αριστερά, φανατισμένοι από το δηλητήριο των κομμάτων. Πού να γνώριζε τότε, ο συγχωρεμένος ο Παύλος, ότι ο Τσίπρας, θα υπέγραφε μία Μνημονιάρα μέχρι το μπόι του και θα υποθήκευε την κρατική περιουσία στους δανειστές για τα επόμενα 100 χρόνια; 

Πού να γνώριζε ο Παύλος, για να το τραγουδούσε σήμερα με πάθος και κοινωνικό θυμό, όπως έκανε τότε, το πόσο ξεπουλημένος και υποταγμένος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, στο ξένο παράγοντα. Προσωπικά, μας αρέσει η χιπ χοπ και η RNB μουσική, που ακούει και τραγουδάει η νεολαία. Κρύβει μεγάλα κοινωνικά μηνύματα μέσα της, που εκφράζουν μία ολόκληρη γενιά.

Επειδή η δολοφονία του Παύλου, είχε καταλυτική σημασία για την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ, οφείλουμε, τουλάχιστον στη μνήμη του, να ρίξουμε φως, σε όλα τα γεγονότα εκείνης της μοιραίας νύχτας. Συνήθως, όταν υπάρχει μία πολιτική δολοφονία, όπως μας έχει δείξει η Ελληνική πολιτική ιστορία, από τη δολοφονία Λαμπράκη μέχρι τη δολοφονία Μπακογιάννη, πάντα υπάρχουν από πίσω, πολλά σκοτεινά σημεία. 

Οφείλουμε, ως κοινωνία, να εξετάσουμε, εάν ο Παύλος, πριν ακόμα πέσει νεκρός από το μαχαίρι του Ρουπακιά, είχε πέσει θύμα χειραγώγησης, ελέγχου και υποκίνησης των πράξεών του, ακούσια ή εκούσια. Ήταν θύμα, φοβερών ατυχών συγκυριών και συμπτώσεων, πριν πέσει νεκρός στο πεζοδρόμιο της Παναγή Τσαλδάρη, στην Αμφιάλη ή υπήρξαν άνθρωποι που κατηύθυναν τις κινήσεις του και την συμπεριφορά του;

Τα ερωτήματα αυτά, προκύπτουν από μία φράση που είπε στην κατάθεσή της η σύντροφος του Παύλου Φύσσα. Παραθέτουμε αυτούσιο το απόσπασμα από την κατάθεση της συντρόφου του, όπως αυτή καταγράφηκε πλήρως και χωρίς δόλιες περικοπές στην Real News (διαβάστε εδώ).

«Όταν εγώ, σε κατάσταση σχεδόν υστερική, παρακαλούσα τους αστυνομικούς και σχεδόν τους τραβούσα από το μπουφάν τους για να έρθουν να βοηθήσουν τους φίλους μου, με πλησίασε ένας σωματώδης άνδρας, έφερε το πρόσωπό του πολύ κοντά στο δικό μου και μου είπε: “Τον π…στη σου, που μου τον έφερες στο μαγαζί”».

Τον «π@@στη σου, που μου τον έφερες στο μαγαζί», της είπε ο Χρυσαυγίτης. Πώς ήξερε, ότι εκείνη τον πήγε στο μαγαζί; Συνεχίζει η σύντροφος του Παύλου στην κατάθεσή της: «Χωρίς κανένα συγκεκριμένο λόγο, σταματήσαμε στο “Κοράλλι”, όπου μιλήσαμε με τον υπεύθυνο και κλείσαμε ένα τραπέζι για τρία άτομα για τον αγώνα».

Δηλαδή, ο συγχωρεμένος, είχε κάποιου είδους «επιφοίτηση», κατά τα λεγόμενά της και σταμάτησαν στο συγκεκριμένο μαγαζί εκείνο το απόγευμα, για να κλείσουν τραπέζι. Μα το μαγαζί, σύμφωνα με τις καταθέσεις, ήταν στέκι Χρυσαυγιτών. Επειδή γνωρίζουμε άριστα την περιοχή και τους ανθρώπους της, πολλά καταστήματα, τα διοικούν Μανιάτες και μάλιστα, σκληρών Δεξιών πεποιθήσεων. Μανιάτης, είναι και ο μαγαζάτορας στο Κοράλλι. Ξέρουν που πηγαίνουν, ο Παύλος και η σύντροφός του εκείνο το απόγευμα, για να δουν τον ποδοσφαιρικό αγώνα. Υπάρχει κάτι το περίεργο εδώ. Από την μία, ο Χρυσαυγίτης την κατηγορεί, ότι εκείνη είναι υπεύθυνη, ηθικά τουλάχιστον, για το κακό που συνέβη εκείνη την νύχτα, ενώ η ίδια στην κατάθεσή της λέει, ότι ο Παύλος «ξαφνικά» επέλεξε το Κοράλλι.Είναι σαν να πέταξε το μπαλάκι της ευθύνης στον Παυλο για την απόφαση. Γιατί να το κάνει αυτό;

Συνεχίζουμε με την κατάθεση της συντρόφου του Παύλου Φύσσα, την οποία από την πρώτη μέρα όλο το σύστημα προσπαθεί να την κρύψει από τα μάτια του κόσμου, αλλά και από τη δημοσιογραφική περιέργεια. Δε γνωρίζουμε τίποτα για εκείνη, μέχρι σήμερα. Ούτε το παρελθόν της, ούτε την εργασία της, ούτε τα πολιτικά της πιστεύω, τις φιλίες της, τους γνωστούς της, ούτε εάν με κάποιο τρόπο, ήταν γνώριμη στο καθεστώς. Την κρύβει, μέχρι και ο ανακριτής, όπως η ίδια παραδέχεται! Ούτε στη δολοφονία Κένεντυ, δεν είχαμε τέτοια άγνοια των μαρτύρων και των συντελεστών στο δρώμενο.

«Κάποια στιγμή και ενώ βλέπαμε τον αγώνα, άκουσα τον Δ. να λέει μεγαλόφωνα, χωρίς να απευθύνεται σε κάποιον συγκεκριμένα, “καλύτερα να έχω φίλο ένα σκουλήκι, παρά έναν Xρυσαυγίτη”. Δε ξέρω αν το άκουσαν κάποιοι άλλοι εκτός από εμάς, πάντως κανείς μας δεν το συνέχισε. Ο Παύλος, ήταν αφοσιωμένος στον αγώνα».

Δηλαδή, ξαφνικά ο φίλος τους, αρχίζει και βρίζει τους Χρυσαυγίτες, μέσα στο στέκι τους. Στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα, ενώ είχαν κλείσει με τον Παύλο τραπέζι για 3 άτομα, μετά το «προτιμώ να έχω φίλο ένα σκουλήκι παρά έναν Χρυσαυγίτη», η παρέα μεγαλώνει με άλλα 4-5 άτομα. Φώναξε κάποιος ενισχύσεις στην παρέα; Αφού, όπως λέει η ίδια, όλα ήταν καλά μέχρι τότε και ο Παύλος δεν έδινε σημασία.

Εφόσον λοιπόν, έχουν αρχίσει οι λεκτικές «εχθροπραξίες», η ιδιοκτησία του καταστήματος, όπως και οι Χρυσαυγίτες, βλέπουν, ότι η παρέα του Παύλου μεγαλώνει επικίνδυνα για εκείνους και σύμφωνα με τις καταθέσεις, αρχίζουν και εκείνοι να ενεργοποιούν τον πυρήνα της Νίκαιας της Χρυσής Αυγής, που λαμβάνει θέσεις μάχης γύρω από το Κοράλλι. Δράση και αντίδραση. Όλοι, θύματα του κομματικού φανατισμού.

Η σύντροφος του Παύλου Φύσσα, δείχνει να έχει, όποτε τη βολεύει, βαρηκοΐα και γλαύκωμα. Δεν ακούει τίποτα, δε βλέπει τίποτα μέσα στο μαγαζί, παρά αυτά που θέλει εκείνη να δει και να ακούσει.

«Λίγο μετά το δεύτερο ημίχρονο του αγώνα, ήρθαν και μας βρήκαν στην καφετέρια οι φίλοι μας Χ., Π., Δ. και ένα άλλο παιδί που το ξέρω φατσικά, ο Μ., ο Μ., ο Ν. και μία κοπέλα. Καθίσαμε όλοι μαζί. Δεν άκουσα να λένε κάτι ιδιαίτερο τα παιδιά αυτά, άλλωστε η παρέα μας ήταν μεγάλη, στο μαγαζί είχε βαβούρα και ήταν δυνατόν να λέγονται πράγματα χωρίς να τα ακούμε όλοι». Δηλαδή, η παρέα του Παύλου μεγάλωσε ξαφνικά (και πάλι) χωρίς λόγο, αφού πρώτα έχει ειπωθεί η φράση περί σκουληκιών. Και συνεχίζει η σύντροφος του Φύσσα: «Τίποτα το ιδιαίτερο δεν υπέπεσε στην αντίληψή μου όσο ήμασταν μέσα στο μαγαζί. Όταν τελείωσε ο αγώνας και βγήκαμε έξω για να κανονίσουμε τι θα κάνουμε, ήρθε ο υπεύθυνος του μαγαζιού και μας είπε να μην κάνουμε καμία φασαρία στο μαγαζί. Εμείς δεν καταλαβαίναμε για ποιο λόγο μας το έλεγε αυτό, μας υπέδειξε κάποια άτομα που μαζεύονταν στη γωνία Π. Μελλά και Κεφαλληνίας, απέναντι από το Κοράλλι. Με τους τρεις χρυσαυγίτες που ήταν στο σημείο δεν αντιπαρατεθήκαμε σε καμία στιγμή. Μάλιστα ο φίλος μας ο Δ., απευθυνόμενος προς τον υπεύθυνο του μαγαζιού, είπε κάτι σαν “γερμανόσποροι, που κάψανε τις οικογένειές μας”, είπα στον Παύλο να τον μαζέψει γιατί θα μας ακούσουν και τότε θα γίνει πραγματικά φασαρία και ο Παύλος πήγε και του είπε “βούλωνε και πάμε να φύγουμε”».

Και πάλι ο Δ, εμφανίζεται, εάν όχι προκλητικός, τουλάχιστον εριστικός και ο συγχωρεμένος ο Παύλος, διαγιγνώσκει σωστά τον κίνδυνο κλιμάκωσης και τον καλεί με αυστηρότητα να σκάσει και να απομακρυνθούν από εκεί. Ενώ ο Παύλος, δείχνει ότι έχει αντιληφθεί την σοβαρότητα της κατάστασης, μετά από λίγο, σύμφωνα με τη σύντροφό του, που επαναλαμβάνω, κανένας μέχρι σήμερα δεν έχει τολμήσει να αμφισβητήσει την ειλικρίνεια των λεγομένων της, λες και είναι ο Πάπας, συμβαίνει το εξής: «Εκείνη τη στιγμή, ήρθε ο τύπος με το μηχανάκι προς εμάς. Φάνηκε τσαντισμένος που δεν είχαμε φύγει ακόμα. Ο Παύλος του είπε, ότι θέλει να περπατάει ελεύθερα στη γειτονιά του και πως σε κάθε περίπτωση, θα έπρεπε να επιστρέψουμε για να πάρουμε τα αυτοκίνητα των φίλων μας, από το σημείο που τα είχαν αφήσει…».

Δηλαδή, ενώ από την μία θέλει να φύγει από το χώρο ο Παύλος, από την άλλη, θέλει να παραμείνει και να κλιμακώσει την κατάσταση. Μα έχουν ήδη αποφασίσει, σύμφωνα με τα λεγόμενά της, να πάνε να πάρουνε μπύρες και να τις πιουν είτε στο σπίτι του Παύλου, είτε στον περίβολο της εκκλησίας.

Καθ’όλη τη διάρκεια της έντασης, μέσα και έξω από το Κοράλλι, δεν ακούμε κάτι που θα περιμέναμε από μία γυναίκα που είναι 2,5 χρόνια με κάποιον και προφανώς οδεύει η σχέση σε κάτι πιο επίσημο… Δεν την ακούμε ούτε μία φορά να προτρέπει τον Παύλο να απομακρυνθούν από το σημείο για να μη γίνει φασαρία! Δεν την βλέπουμε στην κατάθεσή της, ως σύντροφός του, να θέλει να τον προστατέψει από το κακό, όπως θα έκανε κάθε φυσιολογική γυναίκα. Είναι αμίλητη και απλός παρατηρητής των καταστάσεων.

«Από τη στιγμή που είδαμε τους αστυνομικούς, εφησυχάσαμε, συνεχίσαμε να περπατάμε, περνώντας στο απέναντι πεζοδρόμιο της Τσαλδάρη. Τότε, ο Παύλος, μου είπε να πάρω την κοπέλα που ήταν μαζί μας και να πάμε σπίτι του και θα ερχόταν να μας βρει. Τα υπόλοιπα παιδιά της παρέας είχαν προχωρήσει πιο κάτω στην Τσαλδάρη με κατεύθυνση προς τη Λαμπράκη. Πήγαιναν στο περίπτερο για να αγοράσουν μπύρες. Ξαφνικά, στην Κεφαλληνίας, βγήκαν 7 με 8 άτομα, ηλικίας 35 με 40 ετών περίπου, όλοι εύσωμοι, φορούσαν μαύρα ρούχα, κάποιοι με ξυρισμένα κεφάλια, κάποιο όχι. Δεν είδα αν κρατούσαν κάτι στα χέρια τους. Με δυνατές φωνές, κατευθύνθηκαν με απειλητικές διαθέσεις προς τα αγόρια της παρέας. Τότε εγώ, γύρισα πίσω να κοιτάξω τι συνέβαινε. Κατάλαβα, ότι κατευθύνονταν προς τα παιδιά, γύρισα πίσω και πήγα τρέχοντας στους αστυνομικούς που βρισκόντουσαν στην Κεφαλληνίας.

Ούρλιαζα, λέγοντας πως οι φίλοι μας κινδυνεύουν και τους παρακαλούσα να έρθουν να μας βοηθήσουν. Θυμάμαι χαρακτηριστικά έναν αστυνομικό ψηλό και πολύ σωματώδη, άγρια φυσιογνωμία, τετράγωνο πρόσωπο να μου λέει “Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, είναι πάρα πολλοί”. Μόνο μία κοπέλα αστυνομικός και ένας άνδρας αστυνομικός, πολύ νεαρός ήταν οι μόνοι από την αστυνομική δύναμη που κινήθηκαν πεζή προς το σημείο που βρίσκονταν οι φίλοι μου και κινδύνευαν. Ταυτόχρονα, πήγα και εγώ προς το σημείο που είχα αφήσει τον Παύλο. Δεν ξέρω τι έκαναν στη συνέχεια οι δύο αστυνομικοί, γιατί τότε ήταν που είδα τον Παύλο μαχαιρωμένο».

Όλη λοιπόν, η παρέα του Παύλου, συμπεριλαμβανομένης της συντρόφου του, έχει απομακρυνθεί (εγκαταλείψει;) από τους Χρυσαυγίτες και τον Ρουπακιά. Κατά διαβολική σύμπτωση(;), όλο το επεισόδιο εξελίσεται, ώστε να μην υπάρχει αυτόπτης μάρτυρας. Οι αστυνομικοί της ΔΙΑΣ που έφτασαν στο σημείο, όπως μας αποκαλύπτει η εγκληματολογική έρευνα, δίχως λόγο και αιτία (φανερή τουλάχιστον) και χωρίς να ενημερώσουν το κέντρο, κάνουν μία βόλτα στο τετράγωνο, πριν ξανασταματήσουν μπροστά από το σημείο που διαδραματίζονται τα γεγονότα και βρεθεί τελικά νεκρός ο Παύλος Φύσσας.

Στις Πολιτικές δολοφονίες, οφείλουμε να μην πιστεύουμε σε συμπτώσεις, ούτε σε καταθέσεις μαρτύρων, που το σύστημα δε θέλησε να διερευνήσει την αξιοπιστία τους και τα κίνητρά τους.

Αυτό το κάνουμε, διότι θέλουμε να προστατέψουμε τη δημοκρατία, από εξωθεσμικά κέντρα και μυστικές υπηρεσίες, που θέλουν να την υπονομεύσουν. Θέλουμε να ξέρουμε, εάν ο Παύλος Φύσσας, πριν χάσει τόσο πρόωρα και άδικα τη ζωή του, ήταν θύμα χειραγώγησης. Έτσι, αποδίδουμε και τιμούμε τους νεκρούς. Αναζητώντας όλη την αλήθεια. Στη χώρα, όπου στήθηκε μνημείο «πεσόντων» στην ΕΡΤ, για πολιτικά οφέλη, αν μη τι άλλο, είμαστε υποχρεωμένοι να εξετάσουμε σε βάθος, τα πραγματικά θύματα του κομματικού φανατισμού, για να μην έχουμε και άλλα.

Μετά τη δολοφονία Φύσσα, ο σιδεροδέσμιος Νίκος Μιχαλολιάκος, λέει στις κάμερες, «μάζεψαν» όλη την ΕΥΠ. Το πογκρόμ κατά όλων όσων αντιστέκονταν στη Γερμανική επικυριαρχία της χώρας, είχε αρχίσει. Όλοι οι πατριώτες, βαφτίζονταν Χρυσαυγίτες και φασίστες. «Συνένοχοι» στη δολοφονία Φύσσα. 

Πώς ο Σαμαράς ήξερε ποιοι πράκτορες της ΕΥΠ, ήταν φιλοχρυσαυγίτες και πως γνώριζε ποια στελέχη της αστυνομίας ήταν φιλοχρυσαυγίτες; Υπάρχει μηχανισμός που καταγράφει και παρακολουθεί τα πολιτικά πιστεύω των ένστολων;

Το καθεστώς Σαμαρά, φοβόταν, όπως φοβάται και σήμερα το καθεστώς Μητσοτάκη, την ΕΥΠ και τα σώματα ασφαλείας. Φοβούνται, μήπως στηθεί πραξικόπημα. Τρέμουν τις δυνάμεις ασφαλείας.

Η απόπειρα δολοφονίας του Στέφανου Χίου, ήρθε αμέσως μόλις η ΕΥΠ, έβγαλε στην επιφάνεια το παρακρατικό κύκλωμα παιδεραστών, διεφθαρμένων αστυνομικών και δικαστών. Η έρευνα της ΕΥΠ, έδειξε στον Ελληνικό λαό, το μέγεθος της σαπίλας του συστήματος και ότι ο Ελληνικός λαός, είναι ουσιαστικά απροστάτευτος από τη διαφθορά της πολιτικής και δικαστικής εξουσίας.

Η απόπειρα δολοφονίας του Στέφανου Χίου, έγινε την στιγμή, που κρίσιμες αρμοδιότητες της ΕΥΠ πέρασαν στο ΥΠΕΘΑ. Γιατί έχει σημασία αυτό; Διότι η πολιτική επιρροή του κυρίου Βαρδινογιάννη, είναι τεράστια μέσα στον στρατό και ειδικά στο Ναυτικό. Οι κακιές γλώσσες και οι φήμες, λένε, ότι δε γίνεται κάποιος Ναύαρχος, εάν δεν έχει την εξουσιοδότηση από το Βαρδινογιάννη. Έτσι λένε, χωρίς να μπορούμε να το επιβεβαιώσουμε εμείς.

Όμως, ο ποινικολόγος, κύριος Δημητρακόπουλος, τονίζει στην συνομιλία του με τον Στέφανο Χίο, πόσο έχει ευεργετήσει το στράτευμα, η οικογένεια Βαρδινογιάννη!!! Γιατί του το λέει αυτό; Για να τον φοβίσει; Ότι, κοίτα τι κάναμε στην ΕΥΠ, ελέγχουμε και τον στρατό, μην μας κολλάς; Ερώτημα, επειδή ο Χίος δεν είναι παιδάκι, ούτε χθεσινός ρεπόρτερ και γνωρίζει καλύτερα από τον κύριο Δημητρακόπουλο, τι έχει δώσει και τι έχει κάνει η οικογένεια Βαρδινογιάννη στο στράτευμα. Ούτε έχει κρύψει ποτέ η οικογένεια, τους βαθύτατους δεσμούς της με τον Ισλαμικό κόσμο.

Εμείς, δεν έχουμε πεισθεί, ότι ο κύριος Δημητρακόπουλος, δεν πήγε εκ μέρους της επιχειρηματικής οικογένειας εκεί. Κανένας δικηγόρος δεν τολμάει να μιλήσει εκ μέρους της οικογένειας, εν αγνοία της, διότι πολύ απλά, η οικογένεια θα τον λιώσει κοινωνικά, ποινικά και οικονομικά, θα του καταστρέψει τη ζωή και καλά θα κάνει, εάν κάποιος, ο οποιοσδήποτε, μιλάει εκ μέρους της, χωρίς την συγκατάθεσή της, πόσο μάλλον, σε ένα γατόνι του ρεπορτάζ, όπως ο Στέφανος Χίος. Αυτό, δεν σημαίνει βέβαια, ότι η οικογένεια είναι πίσω από την απόπειρα δολοφονίας. Εξετάζουμε τις πολλές συμπτώσεις, σε συμβάντα με μεγάλη πολιτική σημασία.

Η απόπειρα κατά του Στέφανου, δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Είχε προηγηθεί, η προσωρινή φίμωση από τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, ενός επιφανούς ακαδημαϊκού, μίας διεθνούς προσωπικότητας, του Καθηγητή, Γεωργίου Κοντογιώργη. Προσπάθησαν να φιμώσουν έναν από τους μεγαλύτερους Δημοκράτες, σε διεθνές επίπεδο, ένα από τα σπουδαιότερα πολιτικά μυαλά της χώρας, μόνο και μόνο, επειδή διδάσκει τον Ελληνικό λαό, τι σημαίνει Πολιτική Ελευθερία και Δημοκρατία. Εφόσον τόλμησαν να φιμώσουν, έστω και προσωρινά, τον κύριο Καθηγητή, τότε νομοτελειακά, θα συνέχιζαν και με άλλους που «ενοχλούν» το καθεστώς.

Το πολιτικό καθεστώς της χώρας, φοβάται. Τρέμει. Και τρέμει ανθρώπους σαν τον Στέφανο, που μπορούν να στήσουν πολιτικό υποκείμενο! Φοβούνται, μήπως ο «τρελός», στήσει κανένα κόμμα, τώρα που θα γίνει ο κακός χαμός στην Ελλάδα, εξαιτίας της ύφεσης. Τρόμαξε το σύστημα να ξεφορτωθεί τους Χρυσαυγίτες. Αυτή τη στιγμή, έχουμε άτυπη συγκυβέρνηση στη χώρα. Οι «ψαλμωδίες» στην υπέρμαχο στρατηγό του, του Αλέξη Τσίπρα, είναι για να προετοιμαστούν οι Δεξιοί, για την συγκυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές. Οικονομία και ξεπούλημα του Αιγαίου, θα πρέπει να έχουν την υπογραφή και των δύο κομμάτων. Αυτό ήθελαν εξ αρχής. Δεν είναι τυχαίο που ο Τσίπρας, πέταξε σαν την τρίχα από το ζυμάρι τον Παπαγγελόπουλο και το Βαξεβάνη.

Γι’ αυτό λοιπόν, εμείς, είπαμε ότι το πολιτικό timing της απόπειρας κατά της ζωής του Στέφανου Χίου, έχει σημασία. Εάν ο Ηλίας Κασιδιάρης, ακούστηκε σε 300.000 χιλιάδες Έλληνες μέσω του YouTube, τότε, ένα κόμμα του Στέφανου, θα έχει εκατομμύρια ακροατές, ειδικά, σε συνθήκες πολιτικής και οικονομικής κατάρρευσης, που είναι μπροστά μας τους επόμενους μήνες.

Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, με υπομόχλιο τον κορωνοϊό, ρέπει άγρια προς τον ολοκληρωτισμό, προκειμένου να μην υπάρχουν αντιστάσεις για το ξεπούλημα των Εθνικών πόρων στον Ερντογάν, τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και την Άνγκελα Μέρκελ. Εισερχόμαστε στο πιο βαθύ σκοτάδι της Μνημονιακής περιόδου και της κατοχικής επικυριαρχίας. 

Το Σύνταγμα, η Δημοκρατία και η Εθνική ανεξαρτησία, επαφίενται πλέον, για την προστασία τους, στα χέρια του Ελληνικού λαού…