Όλα άρχισαν μια νύχτα του Οκτωβρίου του 1984, στον Αργοσαρωνικό. Εκείνη την νύχτα, ο εκπρόσωπος της «Φεστ» στην Ελλάδα έδινε δεξίωση σε μια θαλαμηγό που είχε νοικιάσει ειδικά γι’ αυτό το σκοπό.
Η VOEST «Φεστ», είναι ο μεγαλύτερος όμιλος επιχειρήσεων της Αυστρίας. Μία από τις θυγατρικές της εταιρίες είναι και η «Νόρικουμ», η οποία ασχολείται με το εμπόριο αυστριακών οπλικών συστημάτων. Αντιπρόσωπος της «Φεστ» στην Ελλάδα, ήταν τότε ο Γεώργιος Λουκάς.
Η δεξίωση οργανώθηκε με αφορμή την έκθεση πολεμικού υλικού DEFENDORY ’84 και ήσαν παρόντες η ελίτ των εμπόρων όπλων, στρατιωτικοί ακόλουθοι- κυρίως από χώρες της ΜΕΣΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ. Αλλά ούτε ο Γ. Λουκάς ούτε οι προσκεκλημένοι του μπορούσαν να φανταστούν ότι εκείνη ακριβώς τη στιγμή, ήταν αυτόπτες μάρτυρες της πρώτης πράξης ενός σεναρίου, που έμελλε να έχει δραματική εξέλιξη.
Ο Γεώργιος Λουκάς θέλησε να οργανώσει τη δεξίωση με δύο στόχους: Πρώτο, να ξαναπιάσει το νήμα των πωλήσεων όπλων της Αυστρίας προς την Μέση Ανατολή, που είχαν διακοπεί επειδή οι νόμοι της χώρας αυτής απαγόρευαν τις πωλήσεις πολεμικού υλικού σε χώρες που βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση και δεύτερο, να κλείσει με τον ελληνικό στρατό μια συμφωνία, αξίας πολλών εκατομμυρίων αυστριακών σελινίων, για τον εκσυγχρονισμό των παλιών πυροβόλων του τελευταίου.
Πρωταγωνιστής της βραδιάς εκείνης ήταν το κανίνι των 45΄της «Νόρικουμ». Το πυροβόλο αυτό, δεν είναι τίποτε άλλο, από μια μετασκευή του Μ-114 σε 45’ (το ρυμουλκούμενο πυροβόλο μ-114 ήταν το κύριο μέσου διαμετρήματος κανόνι των χωρών- μελών του ΝΑΤΟ και πρόσφατα, τότε είχε αρχίσει να εκσυγχρονίζετα). Ο εκσυγχρονισμός αυτός συνίστατο στην αντικατάσταση της κάννης του, με μία μεγαλύτερη των 45΄ ή των 39’, και στον εκσυγχρονισμό των σκοπευτικών του.
Ο πρώτος που επινόησε μια εφεύρεση για την μετατροπή του Μ-114 ήταν ο Καναδός έμπορος όπλων Τζέραλντ Μπολλ, ιδρυτής της εταιρείας SRC. Ο Καναδός αυτός, κατασκεύασε ένα εργοστάσιο για τις μετατροπές του Μ-114 κοντά στα Καναδο-Αμερικανικά σύνορα, αλλά κάποια στιγμή τον συνέλαβε το FBI, με την Δικαιολογία ότι πωλούσε παράνομα όπλα στην Αφρική.
Αυτό όμως δεν σταμάτησε τις δραστηριότητές του και επώλησε την εφεύρεσή του για την μετατροπή του Μ-114 σε μια σειρά από χώρες, μεταξύ των οποίων ήταν η Ν. Αφρική, η Κίνα και η Ελλάδα.
Έτσι το κανόνι που διαφήμιζε εκείνη την νύχτα στον Αργοσαρωνικό ο Γ. Λουκάς, δεν ήταν άλλο από την εφεύρεση του Καναδού, που όλοι είχαν αποκτήσει και όλοι ήθελαν να την πωλήσουν ως τεχνογνωσία.
Οι χώρες που ενδιαφέρθηκαν περισσότερο για την «Φεστ» και την «Νόρικουμ», ήταν η Λιβύη και το Ιράν, και ο Γ. Λουκάς ήλπιζε ότι θα επαναλάμβανε το προηγούμενο της ΣΤΑΓΙΕΡ, μια άλλη μεγάλη βιομηχανία της Αυστρίας, η οποία το 1981 είχε κλείσει μια συμφωνία για όπλα, αξίας πολλών εκατομμυρίων, με το καθεστώς του Μ. ΚΑΝΤΑΦΙ.
Αλλά, στο σχέδιο αυτό, βρήκε αντίθετο τον Πρέσβυ Άμρυ, ο οποίος φοβόταν ότι μέσω της Λιβύης, τα όπλα αυτά θα έφταναν τελικά στο ΙΡΑΝ. Αυτό είχε συμβεί και άλλες φορές στο παρελθόν.
«Δεν μου αρέσει η υπόθεση. Τα όπλα αλλάζουν πολύ εύκολα κάτοχο σε αυτήν την περιοχή του κόσμου….» έλεγε ο ΑΜΡΥ στο περιβάλλον του πριν ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΕΙ.
Και είχε πολλούς λόγους για να φοβάται μια διοχέτευση αυστριακών όπλων προς το ΙΡΑΝ, μέσω της ΛΙΒΥΗΣ.
Το ΙΡΑΝ κατείχε το κανόνι από το 1970 και το είχε μετατρέψει σε 45’ με την ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΩΝ ΙΣΡΑΗΛΙΝΩΝ!........(Είναι γνωστό ότι το ΙΣΡΑΗΛ αποτελούσε έναν από τους κυριώτερους προμηθευτές ΟΠΛΩΝ και ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ανταλλακτικών στους ΠΕΡΣΕΣ)!.....
Αλλά το ίδιο κανόνι το είχε και το ΙΡΑΚ, που το απέκτησε μέσω της ΙΟΡΔΑΝΙΑΣ. Στην πρώτη φάση του ΠΕΡΣΟΪΡΑΚΙΝΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, οι Ιρακινοί χρησιμοποίησαν αυτό το κανόνι στο Βόρειο μέτωπο (ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ), με την βοήθεια των αυστριακών τεχνικών, (κάποια στιγμή, το 1983, το Κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα του Μασούντ Μπαρζανί, απήγαγε μερικούς ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΥΣ τεχνικούς).
Το 1984, το ΙΡΑΝ ήθελε να αγοράσει το κανόνι της «Φεστ», αλλά την υλοποίηση της συναλλαγής – συμφωνίας εμπόδιζε ο αυστριακός νόμος που προαναφέραμε. Έτσι η ΤΕΧΕΡΑΝΗ προσπαθούσε να εξασφαλίσει το όπλο μέσω μιας τρίτης χώρας, η οποία, όπως φοβόταν ο Άμρυ, ήταν η ΛΙΒΥΗ. Και στο παρελθόν, το ΙΡΑΝ είχε προσπαθήσει να αποκτήσει αυστριακά όπλα μέσω τρίτων χωρών, αλλά μια τουλάχιστον απόπειρα, κατέληξε σε φιάσκο τόσο για την «Νόρικουμ», όσο και για τον Γ. Λουκά.
Η συμφωνία αφορούσε στην αγορά αυστριακών όπλων από την Ταϋλάνδη. Όμως η αυστριακή κυβέρνηση πληροφορήθηκε ότι τα όπλα είχαν προορισμό το ΙΡΑΝ και την τελευταία στιγμή διέταξε τον πλοίαρχο του εμπορικού πλοίου που τα μετέφερε, να «δέσει» στο λιμάνι Κορντελγιάσο της Γιουγκοσλαβίας.
Το μεγαλύτερο φιάσκο κατά τον Άρμυ, ήταν μια πολύ περιέργη υπόθεση αγοράς όπλων από την αυστριακή «Στάγιερ». Τα όπλα ήταν 650 ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ, τα έκλεισε η ΛΙΒΥΗ, αλλά τελικά πήγαν στο ΙΡΑΝ!... το φιάσκο για την Στάγιερ, ήταν ότι αναγκάσθηκε να πληρώσει αρκετά εκατομμύρια σε διάφορους εμπόρους όπλων, που εκ των υστέρων προσκόμισαν στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία εδικαιούντο ΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ. Για να πωλήσει δηλαδή η Στάγιερ, αναγκάστηκε να χρησιμοποιήσει τις ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ενός πολύ γνωστού ΚΥΚΛΩΜΑΤΟΣ στον «ΓΚΡΙΖΟ ΚΟΣΜΟ», το οποίο τελικά στράφηκε εναντίον της , εκβιάζοντάς την!....
Στις συνομιλίες που είχε με τους συνεργάτες του για την υπόθεση της Στάγιερ, ο ΑΡΜΥ αναφερόταν ιδιαίτερα στον ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΡΟΛΟ που διεδραμάτισε ο γνωστός από το ΣΚΑΝΔΑΛΟ των ΛΕΟΠΑΡΝΤ έμπορος όπλων, ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΣΑΚΟΣ.
Οι σχέσεις του ΤΣΑΚΟΥ με την Στάγιερ, χρονολογούνται από παλιά και, σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε στην διάθεση μας, το 1978 μεσολάβησε στην αγορά από την ΕΛΛΑΔΑ αυστριακών τεθωρακισμένων «καταστροφέων αρμάτων» τύπου «Κουρασίερι», που τα κατασκευάζει η Στάγιερ, εισπράττοντας ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ 400-ΤΕΤΡΑΚΟΣΙΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ αυστριακών Σελινίων. (ΔΟΥΛΕΙΕΣ που έκλεινε ο ΤΣΑΚΟΣ επί υπουργείας ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΑΒΕΡΩΦ, ήταν όντως αρκετά επικερδείς, ώσπου κάποτε συνάντησε στον δρόμο του την AXXON).!.....
Φαίνεται όμως ότι ο ΤΣΑΚΟΣ είχε βρεί το κατάλληλο «πέρασμα» στη Στάγιερ, επειδή όλες οι συμφωνίες που έκλεινε μαζί της, του απέφεραν αρκετά εκατομμύρια.
Τελικά ο ΧΕΡΜΠΕΡΤ ΑΜΡΥ, Χέμπερτ Άμρυ, συγκέντρωσε όλα αυτά τα στοιχεία και τα έστειλε προσωπικά στον τότε Υπουργό Εξωτερικών της Αυστρίας, Λεπόλντ Γκρατς. Ο Γκρατς με τη σειρά του, έδωσε εντολή, και το εμπόριο που επιχειρούσε να ανοίξει πάλι η Νόρικουμ στην Μέση Ανατολή σταμάτησε.
Δεν σταμάτησαν όμως τα προβλήματα του Άμρυ.
Οι λογαριασμοί που είχε ανοίξει με το Γκρίζο Κύκλωμα των εμπόρων Όπλων, που τόσο φοβόταν, ήταν μεγάλοι και ανοιχτοί. Έπρεπε λοιπόν να εξοφληθούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο….
(Ο Άμρυ είχε αρχίσει να επισύρει την προσοχή αυτών των ΕΜΠΟΡΩΝ ΟΠΛΩΝ, από τότε που είπε στον ηγέτη των Χριστιανών του ΛΙΒΑΝΟΥ, Καμίλ Τσαμούν, να πείσει την ΒΙΕΝΝΗ να σταματήσει την διακίνηση αυστριακών όπλων, μέσω της ΣΥΡΙΑΣ, στους ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΥΣ του ΛΙΒΑΝΟΥ…).
Ο ΠΡΕΣΒΕΥΤΗΣ ΧΕΡΜΠΕΡΤ ΑΜΡΥ, ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ στην επίσημη κατοικία του στο Ψυχικό (Αθήνα), στις 12 Ιουλίου του 1985, όταν είχε ήδη ζητήσει από την ελληνική ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ περισσότερη αστυνομική προστασία.
Ο Άμρυ
ζήτησε την αυξημένη προστασία του λίγες μέρες αφού δέχθηκε την επίσκεψη ενός
πολύ γνωστού στο Γκρίζο Κύκλωμα, ΙΑΡΑΝΟΥ εμπόρου όπλων, που διατηρεί και σήμερα
γραφεία στην Αθήνα. Ο Ιρανός αυτός, θεωρούσε τον εαυτό του εξωπεταγμένον από
την Στάγιερ και την Νόρικουμ και έθεσε υπ’ όψιν του Χ. Άμρυ μια σειρά
στοιχείων, που βοήθησαν τον τελευταίο να σταματήσει το εμπόριο όπλων!.....
Λίγο μετά την συνάντηση αυτή, οι γιατροί συμβούλευσαν τον Άμρυ να κάνει … «μπάϊ-πας». Η επέμβαση δεν χρειάστηκε τελικά να γίνει. Στις 11 Ιουλίου το βράδυ, ο ΦΡΑΝΚ ΤΕΡΠΙΛ, απεσταλμένος του ΜΟΥΑΜΑΡ ΚΑΝΤΑΦΙ, επισκέφθηκε με απόλυτη μυστικότητα τον Πρέσβυ στο σπίτι του στο Ψυχικό, μεταφέροντας την επιθυμία του ΚΑΝΤΑΦΙ , να διευκολύνει ο Πρέσβυς την πώληση όπλων προς την ΛΙΒΥΗ, τα οποία όμως τελικό προορισμό είχαν το ΙΡΑΝ.
Ο Αυστριακός Πρέσβυς ήταν άκαμπτος στις αποφάσεις του. Την διαπίστωση αυτή δεν μπορεί να την έκανε και ο νυκτερινός επισκέπτης. Σημασία πάντως έχει ότι ο Πρέσβυς πέθανε ξαφνικά-ένα εικοσιτετράωρο μετά την επίσκεψη- την επομένη νύχτα της 12ης Ιουλίου.
Εννοείται δε ότι αμέσως μετά τον θάνατό του επαναλήφθηκε η διακήνηση των όπλων από την ΑΥΣΤΡΙΑ προς την ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ!.....
Όμως Ο Χ. Άμρυ ήταν προσωπικός φίλος του Μπρούνο Κράισκυ, ο οποίος ειδοποίησε τον εισαγγελέα της Βιέννης. Ο εισαγγελέας διέταξε την εκταφή του πτώματος και την εξέταση από ιατροδικαστή, ο οποίος αποφάνθηκε ότι δεν υπήρχαν ίχνη ΔΗΛΗΤΗΡΙΟΥ και κατόπιν αυτού, τον ξανάθαψαν.
Ωστόσο ο Πρέσβυς Χ. Άμρυ είχε μια κόρη, που είχε στενή σχέση με τον γραφόντα. Συναντήθηκα λοιπόν με την κόρη του Πρέσβυ Άμρυ στο Μόναχο, στο σπίτι μου. Εκεί η κόρη του με υποχρέωσε να ακούσω κάποιες κασέτες, οι οποίες ήταν προϊόν της δίωρης συνομιλίας του Άμρυ με τον Ιρανό έμπορο όπλων στο Ψυχικό, που ήδη αναφέταμε.
Από τις κασέτες διαπιστώσαμε ότι, εκτός των άλλων, στην υπόθεση άσαν αναμεμειγμένοι και κάποιοι Έλληνες. Ακούγοντας κάποιες καλυμμένες απειλές που είχε αποκαλύψει ο Ιρανός, διαπιστώσαμε ότι τότε ο Άμρυ κινδύνευε πραγματικά, μόνο που δεν το ήξερε. Με μερικά τηλεφωνήματα στους «σωστούς» ανθρώπους, πληροφορήθηκα ότι ο ΦΡΑΝΚ ΤΕΡΠΙΛ βρισκόταν στην ΑΘΗΝΑ ινκόγνιτο. Μερικές ώρες αργότερα, η κόρη του Άμρυ πληροφορήθηκε από φίλη της, εργαζόμενη στην αυστριακή Πρεσβεία, ότι ο πατέρας της είχε δεχθεί τη μυστική επίσκεψη κάποιου άντρα, με τα χαρακτηριστικά του Τέρπιλ. Για μένα πλέον το μυστήριο είχε φωτιστεί.
Πετάξαμε στη Βιέννη, όπου παρότρυνα την Ε. Άμρυ να ζητήσει πάλι την εκταφή του
πατέρα της, πράγμα που πέτυχε. Εκτός από τον αυστριακό ιατροδικαστή, έφερα και
έναν Αμερικανό Στρατιωτικό γιατρό από το Βισμπάντεν.
Το πόρισμα ήταν και πάλι αρνητικό. Παρακάλεσα τον στρατιωτικό γιατρό να στείλει
τα σπλάχνα του άτυχου Πρέσβυ στην Αμερική, σε κάποιο ειδικό μυστικό κέντρο.
Σε 48 ώρες η απάντηση που ήρθε ήταν καταπέλτης. Ο Πρέσβυς είχε πιει μια αρκετά
προσεγμένη δόση δηλητηρίου «CARIKTICUM», το οποίο προκαλεί καρδιακή προσβολή
μετά από ένα 24ωρο περίπου.
ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΡΑΓΙΚΗ αυτή διαπίστωση –και ενώ ο εισαγγελέας ήταν έτοιμος να ασκήσει
ποινική δίωση- Ο ΓΡΑΦΩΝ ΑΝΑΚΛΗΘΗΚΕ βίαια στις Βρυξέλλες και η κόρη του Άμρυ
δέχθηκε προειδοποιητική ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ μέσα στο σπίτι της.
Έτσι τελείωσε άδοξα η…..ηρωϊκή μου προσπάθεια. Τόσο ΣΟΒΑΡΟ ΗΤΑΝ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ, ώστε
επενέβη ο ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ του ΛΕΥΚΟΥ ΟΙΚΟΥ, για να σταματήσω κάθε
περεταίρω προσπάθεια.
Ο Β. ΤΣΑΚΟΣ, πάντως γνώριζε για την δολοφονία του Πρέσβυ. Και ο Γ. Λουκάς
γνώριζε.
ΔΕΝ ΠΗΡΕ ΠΑΝΤΩΣ ΑΥΤΟΣ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ……
Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΜΡΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΕ ΑΠΌ ΤΟΝ Ε. ΚΑΜΜΙΚΣ- Ε. Κάμμικς, ΕΜΠΟΡΟ ΟΠΛΩΝ
ΚΑΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥ ΤΟΥ 820-Ε ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΠΩΛΗΣΗΣ ΟΠΛΩΝ ΤΟΥ ΠΕΝΤΑΓΩΝΟΥ ΤΩΝ
ΗΝΩΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΕΙΩΝ ΑΜΕΡΙΚΗΣ –ΗΠΑ.!?......
Αθανάσιος Στριγάς
Η Μαύρη Βίβλος των Ελλήνων πολιτικών!.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστούμε για την επίσκεψή σας και το σχόλιό σας. Παρακαλούμε να γράφετε με ελληνικούς χαρακτήρες. Σχόλια με τα λεγόμενα γκρίκλις θα διαγράφονται.